TriduumPasch01

Święte Triduum Paschalne 2001
Największe misteria ludzkiego odkupienia sprawuje Kościół co roku począwszy od Mszy wieczornej Wielkiego Czwartku aż do Nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania. Czas ten słusznie jest określany jako “Triduum Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego”. Nazywa się go “Triduum Paschalnym”, ponieważ uobecnia się wtedy i uskutecznia misterium Paschy, to jest przejścia Pana z tego świata do Ojca. Przez sprawowanie tego misterium w znakach liturgicznych i sakramentalnych Kościół jednoczy się wewnętrznie z Chrystusem, swoim Oblubieńcem.


	W Wielki Czwartek dziękujemy Bogu za wszystkich kapłanów, szczególnie tych posługujących nam na co dzień.

DZIEŃ I: MISTERIUM CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO

Liturgiczna rachuba czasu różni się nieco od rytmu kalendarzowego. W liturgii celebracja każdej uroczystości i każdej niedzieli rozpoczyna się w przeddzień wieczorem. Dlatego Msza Wieczerzy Pańskiej, sprawowana w czwartek wieczorem, przynależy do pierwszego dnia Triduum.

Liturgia Wielkiego Czwartku uzmysławia mi jak ważna jest Eucharystia w moim życiu. Tu czuję się sobą, spotykam Pana we wspólnocie Kościoła. Tu również jestem sobą, bo Bóg jest sobą przede mną. Jest Bogiem i sługą, pragnie rozumieć ludzkie serce.

Msza Wieczerzy Pańskiej przypomina ową Ostatnią Wieczerzę, kiedy to Pan Jezus, tej nocy, której był wydany i umiłowawszy swoich na świecie aż do końca, ofiarował Bogu Ojcu pod postaciami chleba i wina swoje Ciało i swoją Krew. Dał Apostołom do spożycia oraz im i ich następcom w kapłaństwie nakazał, aby Je ofiarowali.

(...) droga Krzyżowa w plenerze: jest zimno, momentami pada śnieg. Przepiękne, głębokie komentarze ludzi do poszczególnych stacji. Decydujemy się podążyć za Chrystusem niosącym krzyż. I jest nam przykro, gdyż to miejsce przy krzyżu powinno być naszym miejscem, a tymczasem zajął je Chrystus. My możemy być już tylko widzami... i płakać. Atmosfera wśród ludzi przypomina o wspólnocie, której dobrze jest być razem; którą zebrał i jednoczy sam Bóg.

Dzień ten kończy się przeżyciem Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek.
W tym dniu, w którym “Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha”, Kościół rozmyślając nad Męką swojego Pana i Oblubieńca oraz adorując Krzyż, wspomina swoje narodzenie z boku Chrystusa umierającego na Krzyżu i wstawia się do Boga za zbawienie całego świata.


	*Wielki Piątek.*

Boże, chciałeś oddać swoje życie za mnie. Zebrało się nas teraz tak wielu pod drzewem krzyża; wtedy stała pod nim tylko Twoja Matka, Maria - żona Kleofasa, Maria Magdalena i Jan. Obecność pod krzyżem oznacza przyznanie się do Ciebie. Zadaję sobie teraz pytanie: jak wygląda moje świadczenie o Tobie w świecie, Panie? Czy tak naprawdę wiemy czym są gwoździe, które Cię przybiły do drzewa krzyża? Czyż nie są moim grzechem? Moim...

(...) bardzo owocne spotkanie piątkowe w małej grupie. Rozważaliśmy fragment z ewangelii św. Marka 14, 26-42. Bóg zapragnął mieć przyjaciół i prosi o zrozumienie. Przez trzykrotną prośbę skierowaną do apostołów w ogrodzie Oliwnym, aby nie spali tylko czuwali wraz z Nim na modlitwie, Jezus chce nam powiedzieć: “Nie jestem wcale taki silny - potrzebuję was” - w Twej “słabości” i otwartości jesteś dla mnie taki bliski, Panie - prosisz o przyjaźń. Prosisz o trwanie z Tobą...

DZIEŃ II: MISTERIUM CHRYSTUSA POGRZEBANEGO

Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa oraz Jego zstąpienie do otchłani, a także w modlitwie i poście oczekuje na Jego Zmartwychwstanie.

Wielka Sobota. Jestem przy Twoim grobie. Kościół w dzisiejszym dniu milczy, rozważając, co się stało. Milczenie nad tajemnicą śmierci Jezusa. Słowa bowiem tak wiele mogą zniekształcić, popsuć, przekręcić i spłycić. Nasuwa mi się refleksja: Jak żyć Tobą, Panie, w tym świecie - jego odrębności i inności? Ty, aby zrozumieć człowieka wszedłeś w ten świat. Ten świat nie zdominował Ciebie, nie przesłonił Ci oblicza Ojca w niebie. A jednak świat, który mnie otacza jakże często przesłania mi Ciebie... Tak nie powinno być.


	Święcenie potraw

DZIEŃ III:
MISTERIUM CHRYSTUSA ZMARTWYCHWSTAŁEGO

Zgodnie z bardzo dawną tradycją ta noc jest czuwaniem na cześć Pana. Wigilia sprawowana tej nocy, upamiętniająca świętą noc zmartwychwstania Pana jest jakby “matką wszystkich świętych wigilii”. Kościół czuwając oczekuje Pańskiego zmartwychwstania i sprawuje je w sakramentach chrześcijańskiego wtajemniczenia. Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w nocy: nie wolno ich rozpoczynać zanim zapadnie noc, a należy je zakończyć przed świtem niedzieli.


	Wigilia Paschalna




	II. Liturgia słowa



		I. Liturgia światła


	III. Liturgia chrzcielna


	IV. Liturgia eucharystyczna

		V. Procesja rezurekcyjna


	Zmartwychwstał Pan, również w moim sercu, chociaż jest niesamowicie zmęczone. Zrobiłyśmy z Magdą pusty grób - i nawet nam “wyszło”. Cała liturgia była przepiękna. Dwa chrzty (Jana i Marii) i Bóg. Pełno Boga wszędzie, szczególnie w sercach ludzi. Alleluja!


	Radość ze Zmartwychwstania Pana wyrażona śpiewem i tańcem


	Radość ta przedłużyła się do późnych godzin nocnych, spędzonych na pięknym dekorowaniu jadalni


	Poranek Niedzieli Zmartwychwstania

Po prawie nie przespanej nocy, większość z nas wstała, aby dzień rozpocząć modlitwą. Śniadanie Wielkanocne przeżywałam w wielkiej radości. Bóg wypełnił me serce pokojem i ufnością, że jest możliwe powstanie z wielkiego bólu i cierpienia. Zostałam dotknięta mocą Zmartwychwstałego Pana. I ta moc daje mi teraz siły, aby być i trwać. Aby głosić, że Jezus żyje!!!
(teksty przepisane z pamiętnika Kasi)




	Eucharystia niedzielna

i na koniec agapa -
wspólnotowa uczta miłości