Posłany

Trzeci numer listu Siloe ukazuje się w okresie adwentowym, tj. w okresie radosnego oczekiwania skierowanego ku Słowu Przedwiecznemu, które Ojciec postanowił posłać do nas.

W tym okresie liturgicznym i w następującym okresie świątecznym Objawienia Pana, mamy na nowo w modlitewnej zadumie stanąć w obliczu tajemnicy Tego, którego imię brzmi: Posłany .

Jesteśmy wezwani do tego, aby znów uświadomić sobie, że nasza religia jest religią Posłanego i to stanowi jej istotę i odróżnia ją od wszystkich innych religii świata. Tak dalece trudno podciągnąć z tego względu chrześcijaństwo pod wspólny mianownik z innymi religiami, iż ktoś wyraził wątpliwość, czy chrześcijaństwo w ogóle jest religią.

"Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna Swego zrodzonego z niewiasty... abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo" (Gal 4, 4-5).

Bardzo rozpowszechniona jest niestety, wizja chrześcijaństwa, która podciąga je pod wspólny mianownik z innymi, naturalnymi religiami. W tej wizji Bóg " króluje w niebie ", w "zaświatach ", a człowiek " pod okiem Boga " przeżywa to ziemskie życie, gromadząc zasługi czy " zasługując " na kary i czeka na moment śmierci i sądu, który zadecyduje o jego wieczności. Od czasu do czasu Bóg na sposób niebieskiego "pogotowia ratunkowego " ingeruje w życie ziemskie człowieka, pomagając mu w rozwiązaniu tych właśnie ziemskich problemów. Różne praktyki religijne i pacierze - to magiczne formuły i zaklęcia, które mają człowieka zabezpieczyć od grożącego zła i zapewnić mu pomoc " z tamtego świata ".

A tymczasem stoimy, niestety, tak często niewidomi, w obliczu jakiejś wspaniałej rzeczywistości. " Tak Bóg umiłował świat, że Syna Swojego Jednorodzonego dał ". Dał w ten sposób, że Go posłał do człowieka, aby z nim nawiązał dialog bezpośredni, osobowy kontakt przez słowo. " Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna " (Hbr 1,1).

" Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, aby świat został prze Niego zbawiony " (J 3,17).

Na czym polega to zbawienie człowieka ? Na wyzwoleniu go z wszelkiej poniżającej niewoli i na pełnym rozwinięciu jego godności przez uzdolnienie do spotkania, dialogu i w końcu zjednoczenia z Osobą Bożą, na wprowadzeniu go do comunii. W tym celu przyszedł Posłany - Syn, Słowo Ojca, aby człowieka wezwać do tego przerastającego wszelkie jego oczekiwania i zjednoczenia. Ale zbawienie polega nie tylko na wezwaniu, lecz na uzdolnieniu człowieka do dania odpowiedzi w sposób świadomy i wolny. Dlatego Ojciec posyła nie tylko Słowo, Syna, ale posyła także Ducha. Musi być dwóch Posłanych, aby człowieka doprowadzić do comunii z Bogiem.

"Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna Swego, który woła : Abba, Ojcze" (Gal 4, 6). "Albowiem prawo Ducha, które daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci " (Rz 8, 2). Dzięki posłaniu do nas Ducha Świętego możemy przyjąć posłane do nas Słowo i wejść w dialog i spotkanie z Bogiem

"Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami " (Rz 8, 26)

Podwójna misja Osób Bożych, Syna i Ducha - stanowi istotę chrześcijaństwa. Ta istota zaś aktualizuje się wtedy, gdy chrześcijanin zaczyna się modlić. Gdy w wolności dzieci Bożych staje przed Ojcem, aby mówić do Niego przez Syna w Duchu. Gdy dzięki posłaniu do jego serca Ducha może stanąć jako " ja " w obliczu posłanego do niego " Ty " Bożego Słowa!

Szkoła modlitwy wprowadza nas w samo serce tajemnicy nowego życia chrześcijańskiego, które jest życiem spotkania i comunii.

Dlatego nie ma dla nas sprawy ważniejszej, jak ciągłe podejmowanie nakazu Posłanego przez Ojca " idź, obmyj się w sadzawce Siloe - co się tłumaczy Posłany"

"Posłany " - przez Ojca i Syna Duch Święty, Sprawca otwarcia oczu naszego serca, co dokonuje się na modlitwie.

Kolejny, trzeci numer Siloe znów stara się przynieść sugestie, inspiracje i pomoc do tego spotkania z Posłanym w mocy Tego, który jest Posłany do naszych serc. Starajmy się być wiernymi temu spotkaniu w codziennym Namiocie Spotkania, w tygodniowym spotkaniu modlitewnym we wspólnocie braci oraz w miesięcznej Oazie Modlitwy.

Dursztyn, w II Niedzielę Adwentu 1977