Statut Stowarzyszenia
"Diakonia Ruchu ¦wiat³o-¯ycie"


Rozdzia³ I
POSTANOWIENIA OGóLNE

§1
  • Stowarzyszenie "Diakonia Ruchu ¦wiat³o-¯ycie" zwana dalej DIAKONI¡, erygowane przez Konferencjê Episkopatu Polski na mocy kan. 312 § 1 nr 2 KPK - jest publicznym stowarzyszeniem wiernych (duchownych i ¶wieckich) - w rozumieniu Kodeksu Prawa Kanonicznego (kan. 298-320) i jest organizacj± ko¶cieln± w rozumieniu art. 34 ust.1 pkt. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Pañstwa do Ko¶cio³a Katolickiego. (Dz.U.Nr 29, poz.154 z pó¼n. zm.).
  • DIAKONIA posiada osobowo¶æ prawn±. Sekcjê DIAKONII w diecezji eryguje Biskup Diecezjalny.
  • DIAKONIA dzia³a w oparciu o przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego, statutu i prawa obowi±zuj±cego w Rzeczpospolitej Polskiej.

    §2
  • DIAKONIA dzia³a na terenie ca³ej Polski.
  • Siedzib± DIAKONII jest Kro¶cienko nad Dunajcem.
  • Siedzib± sekcji DIAKONII jest stolica diecezji.

    §3
  • DIAKONIA podlega nadzorowi kompetentnej w³adzy ko¶cielnej, która troszczy siê o to, by zachowywa³a ona nienaruszon± wiarê i obyczaje oraz dyscyplinê ko¶cieln± i która ma prawo i obowi±zek jej wizytowania zgodnie z przepisami prawa.
  • Konferencja Episkopatu Polski sprawuje opiekê nad DIAKONI¡ przez Biskupa Asystenta.
  • Biskup Diecezjalny w Diecezji, w której dzia³a sekcja DIAKONII sprawuje nad ni± opiekê i mianuje moderatora diecezjalnego.


    Rozdzia³ II
    CEL, DZIA£ALNO¦Æ I METODY PRACY DIAKONII

    §4
    Celem DIAKONII jest s³u¿ba w Ruchu ¦wiat³o-¯ycie, aby zachowuj±c jedno¶æ i to¿samo¶æ móg³ s³u¿yæ swoim charyzmatem budowaniu Ko¶cio³a i pe³nieniu jego misji w ¶wiecie wspó³czesnym.

    §5
  • Dzia³alno¶æ DIAKONII polega na:
    1. wspieraniu osobistej przemiany ¿ycia jej cz³onków ku dojrza³o¶ci chrze¶cijañskiej na drodze realizacji praktyk ¿ycia duchowego zawartych w programie formacyjnym Ruchu ¦wiat³o-¯ycie,
    2. umacnianiu jedno¶ci ma³¿eñskiej i odnowie katechumenatu rodzinnego,
    3. pos³udze na rzecz ewangelizacji i katechumenatu,
    4. formacji liturgicznej wiernych,
    5. uwra¿liwianiu na wszelkie inicjatywy i dzie³a zwi±zane z wyzwalaniem cz³owieka moc± Ewangelii Chrystusa od grzechów przybieraj±cych rozmiary na³ogów spo³ecznych,
    6. organizowaniu i prowadzeniu oaz rekolekcyjnych oraz innych rekolekcji i spotkañ formacyjno-modlitewnych,
    7. udziale w ¿yciu i rozwoju wspólnot lokalnych - parafii,
    8. podejmowaniu dzie³ mi³osierdzia chrze¶cijañskiego,
    9. s³u¿bie na rzecz jedno¶ci chrze¶cijan,
    10. trosce o przemianê ¶wiata w duchu Ewangelii (zaanga¿owanie spo³eczne, kulturalne i gospodarcze).
  • Do realizacji szczegó³owych zadañ DIAKONIA mo¿e powo³ywaæ zespo³y zwane diakoniami specjalistycznymi.

    §6
    Podstawowymi metodami realizacji celów DIAKONII s±:
    1. Pedagogiczna metoda "¦wiat³o-¯ycie" zak³adaj±ca jedno¶æ miêdzy wyznawanymi prawdami wiary a ¿yciem, czyli jedno¶æ miêdzy ¶wiat³em danym od Boga a ¿yciem.
    2. Oaza rekolekcyjna bêd±ca form± intensywnego do¶wiadczenia ¿ycia Ko¶cio³a: we wspólnocie,
    3. liturgii, na spotkaniu ze S³owem Bo¿ym i w mi³o¶ci braterskiej. S± to piêtnastodniowe rekolekcje dla dzieci, m³odzie¿y, doros³ych i rodzin z programem opartym na tajemnicach ró¿añca i uk³adzie roku liturgicznego. Istniej± ponadto ró¿nego rodzaju oazy specjalistyczne.
    4. Formacja w ma³ej grupie - ¶rodowisku podstawowym dla rozwoju i utrzymania wiary (zarówno w oazie rekolekcyjnej jak i w formacji w ci±gu roku), zapewniaj±ca ci±g³o¶æ procesu formacyjnego.

    §7
    DIAKONIA organizuje co roku Kongregacjê Odpowiedzialnych Ruchu ¦wiat³o-¯ycie (gromadz±c± szerokie grono uczestników Ruchu ¦wiat³o-¯ycie), Centraln± Oazê Matkê, Podsumowanie Oazy ¯ywego Ko¶cio³a, dni wspólnoty, a tak¿e okoliczno¶ciowe pielgrzymki, kongresy itp.


    Rozdzia³ III
    W£ADZE I STRUKTURA DIAKONII

    §8
    Centralnymi w³adzami DIAKONII s±:
    1. Moderator Generalny Ruchu ¦wiat³o-¯ycie,
    2. Centralna Diakonia Jedno¶ci Ruchu ¦wiat³o-¯ycie,
    3. Kongregacja Diakonii Ruchu ¦wiat³o-¯ycie.

    §9
    1. Na czele DIAKONII stoi Moderator Generalny, który kieruje i koordynuje jej pracami oraz reprezentuje j± na zewn±trz.
    2. W sprawach zasadniczych dla DIAKONII i dla ca³ego Ruchu ¦wiat³o-¯ycie, lub jego poszczególnych ga³êzi, Moderator Generalny podejmuje decyzje po konsultacji z Centraln± Diakoni± Jedno¶ci, w tym w sprawach:
      1. powo³ania centralnych diakonii specjalistycznych oraz okre¶lania zasad ich dzia³ania,
      2. powo³ania Komisji Teologiczno-Programowej, której celem jest badanie zgodno¶ci tre¶ci materia³ów formacyjnych Ruchu ¦wiat³o-¯ycie z Magisterium Ko¶cio³a oraz z podstawowym charyzmatem i duchowo¶ci± Ruchu ¦wiat³o-¯ycie, z zachowaniem przepisów KPK w tym wzglêdzie,
      3. tworzenia Centrów ¦wiat³o-¯ycie.
    3. Pomoc± w koordynowaniu pracami DIAKONII Moderatorowi Generalnemu s³u¿y Krajowe Kolegium Moderatorów, które stanowi zebranie moderatorów diecezjalnych i zakonnych Ruchu ¦wiat³o-¯ycie pod jego przewodnictwem.

      §10
      1. l. Moderator Generalny jest zatwierdzany na sze¶cioletni± kadencjê przez Konferencjê Episkopatu Polski.
      2. Wyboru trzech kandydatów na stanowisko Moderatora Generalnego, spo¶ród kap³anów cz³onków DIAKONII, dokonuje Kongregacja Diakonii. Biskup Asystent prezentuje kandydatów Konferencji Episkopatu Polski.
      3. Szczegó³owe zasady i tryb wyboru kandydatów okre¶la regulamin uchwalony przez Centraln± Diakoniê Jedno¶ci. Do podjêcia uchwa³ w tej sprawie wymagana jest wiêkszo¶æ 2/3 g³osów przy obecno¶ci co najmniej po³owy sk³adu Centralnej Diakonii Jedno¶ci.
      4. W przypadku wakatu na stanowisku Moderatora Generalnego, jego obowi±zki pe³ni najstarszy wiekiem kap³an cz³onek Centralnej Diakonii Jedno¶ci, który winien w ci±gu 3 miesiêcy zwo³aæ Kongregacjê Diakonii dla dokonania wyboru kandydatów na Moderatora Generalnego.
      5. Moderator Generalny mo¿e byæ odwo³any przez Konferencjê Episkopatu Polski przed up³ywem kadencji, zgodnie z kan. 318 § 2 KPK.

        §11
      6. Zadaniem Centralnej Diakonii Jedno¶ci jest kolegialne wspomaganie Moderatora Generalnego w kierowaniu DIAKONI¡ i Ruchem jako ca³o¶ci±, troska o jedno¶æ Ruchu oraz o wierno¶æ jego charyzmatowi za³o¿ycielskiemu.
      7. W sk³ad Centralnej Diakonii Jedno¶ci wchodz±:
        1. Moderator Generalny,
        2. moderatorzy centralnych diakonii specjalistycznych Ruchu ¦wiat³o-¯ycie,
        3. przewodnicz±cy Komisji Teologiczno-Programowej,
        4. ekonom DIAKONII,
        5. prze³o¿eni instytutów i stowarzyszeñ ¿ycia apostolskiego opisanych w § 27,
        6. przedstawiciel Krajowego Kolegium Moderatorów wybrany na trzyletni± kadencjê.
      8. W posiedzeniach Centralnej Diakonii Jedno¶ci uczestnicz± z g³osem doradczym osoby wybrane na trzyletni± kadencjê przez Kongregacjê Diakonii spo¶ród jej cz³onków w liczbie przez ni± okre¶lonej.

        § 12
        Do kompetencji Centralnej Diakonii Jedno¶ci nale¿y:
        1. opiniowanie zasadniczych spraw dla DIAKONII przedstawionych przez Moderatora Generalnego, zgodnie z § 9 ust. 2.
        2. podejmowanie uchwa³ w sprawach okre¶lonych w § 10 ust. 3 , § 15 ust. 4, § 22, § 27 ust. 2.

        §13
      9. Posiedzenia Centralnej Diakonii Jedno¶ci zwo³uje i przewodniczy obradom Moderator Generalny.
      10. Centralna Diakonia Jedno¶ci podejmuje decyzje kolegialnie w formie uchwa³.
      11. Uchwa³y Centralnej Diakonii Jedno¶ci s± podejmowane zwyk³± wiêkszo¶ci± g³osów obecnych na posiedzeniu, chyba ¿e niniejszy Statut stanowi inaczej.

        § 14
        Kongregacja Diakonii jest zgromadzeniem rozeznaj±cym znaki czasu i kierunki rozwoju Ruchu ¦wiat³o-¯ycie w ¶wietle jego charyzmatu.
        § 15
      12. Kongregacja Diakonii gromadzi:
        1. delegatów cz³onków DIAKONII,
        2. uczestników z urzêdu,
        3. uczestników z nominacji Moderatora Generalnego.
      13. Delegatów na Kongregacjê Diakonii wybieraj± na trzyletni± kadencjê: Diecezjalne Diakonie Jedno¶ci, centralne diakonie specjalistyczne oraz instytuty i stowarzyszenia ¿ycia apostolskiego opisane w § 27.
      14. Z urzêdu uczestnikami Kongregacji Diakonii s± cz³onkowie Centralnej Diakonii Jedno¶ci.
      15. Liczbê delegatów oraz rozdzia³ miejsc pomiêdzy poszczególne diakonie, a tak¿e liczbê miejsc pozostaj±cych w dyspozycji Moderatora Generalnego, okre¶la uchwa³± Centralna Diakonia Jedno¶ci. Do podjêcia uchwa³ w tej sprawie wymagana jest wiêkszo¶æ 2/3 g³osów sk³adu Centralnej Diakonii Jedno¶ci.

        § 16
      16. Kongregacjê Diakonii zwo³uje nie rzadziej ni¿ raz w roku Moderator Generalny.
      17. Przedmiot obrad Kongregacji Diakonii okre¶la kolegialnie Moderator Generalny z Centraln± Diakoni± Jedno¶ci.
      18. Uchwa³y Kongregacji Diakonii, przyjmowane s± wiêkszo¶ci± 2/3 g³osów, z wyj±tkiem podejmowanych w sprawach proceduralnych, w których wymagana jest zwyk³a wiêkszo¶æ.
      19. Tryb pracy Kongregacji Diakonii okre¶la regulamin przez ni± uchwalony.

        § 17
        W³adzami sekcji DIAKONII w diecezji s±:
        1. Moderator Diecezjalny Ruchu ¦wiat³o-¯ycie,
        2. Diecezjalna Diakonia Jedno¶ci Ruchu ¦wiat³o-¯ycie,
        3. Diecezjalna Kongregacja Diakonii Ruchu ¦wiat³o-¯ycie.

        § 18
      20. Pracami sekcji DIAKONII w diecezji kieruje Moderator Diecezjalny.
      21. W sprawach zasadniczych Moderator Diecezjalny podejmuje decyzje po konsultacji z Diecezjaln± Diakoni± Jedno¶ci, po uzyskaniu aprobaty Biskupa Diecezjalnego.
      22. Przepis § 9 ust. 1 stosuje siê odpowiednio do Moderatora Diecezjalnego.

        § 19
      23. Moderator Diecezjalny jest powo³ywany na sze¶cioletni± kadencjê przez Biskupa Diecezjalnego.
      24. W razie wakatu na stanowisku Moderatora Diecezjalnego jego obowi±zki pe³ni najstarszy wiekiem kap³an, cz³onek Diecezjalnej Diakonii Jedno¶ci, który winien w ci±gu 3 miesiêcy zwo³aæ posiedzenie Diecezjalnej Diakonii Jedno¶ci dla dokonania wyboru kandydatów na Moderatora Diecezjalnego.
      25. Biskup Diecezjalny, dla s³usznej przyczyny, mo¿e odwo³aæ Moderatora Diecezjalnego z w³asnej inicjatywy lub na wniosek Moderatora Generalnego, przed up³ywem kadencji.
        § 20
        1. W sk³ad Diecezjalnej Diakonii Jedno¶ci wchodz± :
          1. Moderator Diecezjalny,
          2. moderatorzy diecezjalnych diakonii specjalistycznych,
          3. ekonom diecezjalny DIAKONII,
          4. przedstawiciele instytutów i stowarzyszeñ ¿ycia apostolskiego opisanych w § 27, znajduj±cych siê na terenie diecezji,
          5. osoby wybrane na trzyletni± kadencjê przez Diecezjaln± Kongregacjê Diakonii w liczbie przez ni± okre¶lonej.
        2. Uchwa³y Diecezjalnej Diakonii Jedno¶ci s± podejmowane zwyk³± wiêkszo¶ci± g³osów obecnych na posiedzeniu, chyba ¿e niniejszy Statut stanowi inaczej. Szczegó³owe zasady pracy Diecezjalnej Diakonii Jedno¶ci okre¶la przyjêty przez ni± w drodze uchwa³y regulamin.

          § 21
        3. Diecezjalna Kongregacja Diakonii gromadzi wszystkich cz³onków DIAKONII z diecezji, podejmuj±c w wymiarze diecezjalnym tematykê Kongregacji Diakonii oraz sprawy wynikaj±ce z ¿ycia Ruchu ¦wiat³o-¯ycie na terenie diecezji.
        4. Moderator Diecezjalny zwo³uje nie rzadziej ni¿ raz na trzy lata Diecezjaln± Kongregacjê Diakonii i jej przewodniczy.

          § 22
          Strukturê DIAKONII na szczeblu rejonowym i parafialnym okre¶la regulamin uchwalony przez Centraln± Diakoniê Jedno¶ci.

          § 23
          Dla dokonania wyboru osób wskazanych w § 10 ust. 2, § 11 pkt. f, § 15 ust. 2, § 20 pkt. d, wymagana jest w pierwszym g³osowaniu wiêkszo¶æ 2/3 oddanych g³osów; do dalszych g³osowañ stosuje siê przepisy kan.119 n.1 KPK.


          Rozdzia³ IV
          CZ£ONKOWIE DIAKONII

          §24
        5. Cz³onkami DIAKONII mog± staæ siê osoby spe³niaj±ce nastêpuj±ce warunki:
          1. odbycie formacji podstawowej Ruchu ¦wiat³o-¯ycie wed³ug programów ustalonych dla ich stanu i powo³ania,
          2. uczestnictwo w ¿yciu i pracy wspólnoty Ruchu ¦wiat³o-¯ycie,
          3. cz³onkostwo w Krucjacie Wyzwolenia Cz³owieka,
          4. ukoñczone 18 lat.
        6. Osoby, które nie odby³y pe³nej formacji podstawowej, a osi±gnê³y odpowiedni± dojrza³o¶æ chrze¶cijañsk±, mog± uzyskaæ cz³onkostwo DIAKONII po spe³nieniu odrêbnych wymagañ formacyjnych.

          §25
        7. Gotowo¶æ wst±pienia do DIAKONII zostaje wyra¿ona przez kandydata na zakoñczenie specjalnych rekolekcji, zwanych Oaz± Rekolekcyjn± Diakonii (ORD), co jest równoznaczne z akceptacj± niniejszego Statutu.
        8. Gotowo¶æ wst±pienia do DIAKONII, musi uzyskaæ akceptacjê Diecezjalnej Diakonii Jedno¶ci Ruchu ¦wiat³o-¯ycie, w³a¶ciwej dla miejsca zamieszkania kandydata.
        9. W szczególnych i wyj±tkowych przypadkach wystarczaj±ca jest akceptacja Centralnej Diakonii Jedno¶ci Ruchu ¦wiat³o-¯ycie.

          §26
          Nabycie cz³onkostwa nastêpuje poprzez udzielenie b³ogos³awieñstwa przez Moderatora Generalnego Ruchu ¦wiat³o-¯ycie i wpisanie w poczet cz³onków DIAKONII.

          §27
        10. Szczególnym trybem nabywania cz³onkostwa w DIAKONII jest konsekracja w "Instytucie Niepokalanej Matki Ko¶cio³a". Dla tych, którzy nie stali siê w zwyczajnym trybie cz³onkami DIAKONII, z³o¿enie pierwszych ¶lubów w ww. Instytucie jest jednocze¶nie nabyciem cz³onkostwa.
        11. Centralna Diakonia Jedno¶ci Ruchu ¦wiat³o-¯ycie mo¿e nadaæ innym instytutom i stowarzyszeniom ¿ycia apostolskiego, których ¼ród³em powstania i ¿ycia jest charyzmat Ruchu ¦wiat³o-¯ycie, i które wype³niaj± cele okre¶lone w § 4 analogiczny status, po stwierdzeniu, ¿e ich konstytucje nie s± sprzeczne z niniejszym Statutem.

          § 28
          Cz³onkostwo DIAKONII ustaje przez:
          1. Formaln± rezygnacjê skierowan± na pi¶mie do Moderatora Generalnego Ruchu ¦wiat³o-¯ycie za po¶rednictwem w³a¶ciwej Diakonii, o której mowa w § 25 ust. 2 i 3.
          2. Wykluczenie decyzj± Moderatora Generalnego Ruchu ¦wiat³o-¯ycie na wniosek w³a¶ciwej Diakonii, o której mowa w § 25 ust. 2 i 3 - po uprzednim upomnieniu - z zachowaniem prawa rekursu do w³asnego Biskupa Diecezjalnego, w przypadku:
            1. publicznego odst±pienia od wiary katolickiej albo zerwania ze wspólnot± ko¶cieln± albo po zaci±gniêciu ekskomuniki deklarowanej lub wymierzonej wyrokiem lub dekretem,
            2. powa¿nego naruszenia przepisów statutu lub regulaminów.

          §29
          1. Do obowi±zków cz³onków nale¿y:
            1. realizowanie celów statutowych DIAKONII,
            2. przestrzeganie postanowieñ Statutu, uchwa³ i regulaminów DIAKONII,
            3. w miarê mo¿liwo¶ci wspieranie materialne dzia³alno¶ci DIAKONII i Ruchu ¦wiat³o-¯ycie.
          2. Cz³onkowie DIAKONII maj± prawo do:
            1. korzystania ze ¶wiadczeñ i pomocy DIAKONII,
            2. zg³aszania wniosków i propozycji dotycz±cych celów DIAKONII.


            Rozdzia³ V
            DOBRA DOCZESNE

            § 30
            1. DIAKONIA jest podmiotem zdolnym do nabywania, posiadania, zarz±dzania oraz alienowania dóbr doczesnych, zgodnie z przepisami Kodeksu Prawa Kanonicznego. Mienie DIAKONII, jako publicznego stowarzyszenia wiernych, jest maj±tkiem ko¶cielnym (kan. 1257 § 1 KPK).
            2. Wszelkie dzia³ania w dziedzinie dóbr materialnych maj± mieæ na wzglêdzie cele DIAKONII wyznaczone przez niniejszy Statut.

              § 31
            3. Dobrami doczesnymi DIAKONII zarz±dza Moderator Generalny przez ekonoma DIAKONII, którego powo³uje po konsultacji z Centraln± Diakoni± Jedno¶ci.
            4. W sprawach finansowych i maj±tkowych o¶wiadczenia woli sk³ada Moderator Generalny i Ekonom.
            5. Ekonoma DIAKONII wspiera dwóch doradców wyznaczonych przez Moderatora Generalnego.
            6. Zasady zarz±dzania maj±tkiem reguluje dyrektorium dóbr doczesnych wydane przez Moderatora Generalnego, zaopiniowane przez Centraln± Diakoniê Jedno¶ci.
            7. Analogiczne zasady obowi±zuj± w sekcji DIAKONII.
            8. Do DIAKONII maj± odpowiednie zastosowanie przepisy prawa kanonicznego o zarz±dzie dóbr materialnych.


              Rozdzia³ VI
              POSTANOWIENIA KOñCOWE

              § 32
            9. Statut DIAKONII zatwierdza i wprowadza w nim zmiany Konferencja Episkopatu Polski.
            10. Propozycjê zmiany Statutu na wniosek Moderatora Generalnego uchwala Kongregacja Diakonii, upowa¿niaj±c tym samym Moderatora Generalnego do wyst±pienia do Konferencji Episkopatu Polski z wnioskiem o zatwierdzenie zmiany.
              Moderator Generalny wystêpuje do Konferencji Episkopatu Polski za po¶rednictwem Biskupa Asystenta.

              § 33
              Konferencja Episkopatu Polski mo¿e rozwi±zaæ DIAKONIê na wniosek Moderatora Generalnego po podjêciu uchwa³y tej tre¶ci przez Kongregacjê Diakonii. Z wa¿nych powodów Konferencja Episkopatu Polski, po wys³uchaniu Moderatora Generalnego, mo¿e z w³asnej inicjatywy podj±æ decyzjê
              o rozwi±zaniu DIAKONII. Podobnie ka¿dy Biskup Diecezjalny mo¿e rozwi±zaæ sekcjê DIAKONII
              w diecezji (kan. 320 § 2 KPK).

              § 34
              Kto rozwi±za³ DIAKONIê ten decyduje o przeznaczeniu jej dóbr doczesnych (por. § 33).



              Statut zatwierdzony na 3 lata przez 309. Zebranie plenarne Konferencji Episkopatu Polski


              Czêstochowa, dnia 1 grudnia 2000 r.



              Za zgodno¶æ

              + Piotr Libera
              Sekretarz Generalny
              Konferencji Episkopatu Polski



              Ostatnia modyfikacja: