W dniach 27.07 - 12.08.2001 w Ośrodku “Marianum” odbyła się Oaza Rekolekcyjna II° dla dorosłych i rodzin z dziećmi, oraz dla młodzieży.
Uczestniczyło 11 osób dorosłych i 11 młodzieży z Hamburga, Solingen, Kamp-Lintfort, Andernach, München, Bogen i z Polski.

EXODUS – czyli czas wyjścia naszej rodziny
z niewoli wszechobecnego “czasobraku”, aktywizmu i nienasycenia; rozpoczął się tęsknotą za głębszym poznaniem
i zbliżeniem się do Prawdy.
Pragnienie to zdeterminowało ostatecznie i nieodwołalnie
nasze niezdecydowanie.
W ten oto sposób znaleźliśmy się w Carlsbergu, na Oazie II°.

Nikt z nas nie przypuszczał,
iż oazowego źródła życia szukać będziemy tym razem
wędrując po pustynnych bezdrożach!

Już pierwszego dnia rozpostarto nad nami Namiot Słowa Bożego
i tak Księga Wyjścia Ludu Przymierza,
towarzyszyć nam miała przez następne dni wspólnych zmagań
w odkrywaniu “soków naszego wszczepienia”.

Bóg Starego Przymierza, działający w zaprzeszłej historii świata, objawiający w wydawałoby się nieczytelnych i tajemniczych znakach - jawił się nam nie-poznany, nie-pojęty i jakże daleki.
Dystans rozumu i serca zmniejszyły jednakże, w zadziwiającym tempie prowadzące grupkę naszych pielgrzymów: Gizela i Ela.
Odtąd “duchem i ciałem”
partycypowaliśmy w zbawczym powołaniu Domu Izraela.
Ich dom stał się i naszą przestrzenią poznawania siebie i Boga
– w zwierciadle ludzkiej wspólnoty.

Obraz drogi naszego zbawienia ma charakter na wskroś biblijny.
Bóg prowadzi nas do “Niebieskiego Jeruzalem”
drogą konkretnego czasu, ziemi i wspólnoty,
drogą zanurzenia się w konkretną rzeczywistość życia społecznego. Tak jak konkretny i rzeczywisty był czas Mojżeszowego zakorzenienia w historii i ekonomii zbawienia.

Zachwyt ogniem Horebu – to czas Bożej inicjatywy
i mimo oporu butnej natury - poddawanie się Jego woli,
ufne wejście w rytm Jego oddechu i kroku,
i wiara, że fale morza obmyją nas a nie unicestwią.

Prawo Kamiennych Tablic,
okazuje się kolejną odsłoną Przymierza Miłości,
które dotyka każdego, kto tylko zechce obcować
w subtelnej i świętej przestrzeni Obłoku.

To tu, na brzegu Morza Czerwonego decydujemy się na wolność, oczyszczani z iluzji tęsknoty
za “czosnkiem i cebulą”, konfrontowani różnorodnością i z niedoskonałości naszych starań i pragnień.

Czas rekolekcyjnej wędrówki to ...
Z A P R O S Z E N I E 
do współuczestnictwa w życiu Ludu Bożego.
Zaproszenie skonkretyzowane wspólnym świętowaniem wieczerzy paschalnej i nocnym wyjściem z domu niewoli, sfinalizowane: odnowieniem Sakramentu Chrztu Świętego.

Świętowanie urodzin Krystyny

Czas rekolekcyjnej wędrówki to ...
Ś W I A D E C T W O  prowadzących.
Dzielenie się ich radosnym i nigdy nie zmęczonym duchem,
pokorą, zatroskaniem o symbiozę naszych ciał i dusz.

Podziękowanie Gizeli, Eli i ks. Jackowi za ich posługę

Czas rekolekcyjnej wędrówki to ... 
D O Ś W I A D C Z E N I E, 
iż prawodawca Synaju – to Bóg żywy,
a Stary Testament – to etap Bożego planu,
nie zapomniany, lecz W I E C Z N Y.

 “Mojżeszu który przeszedłeś czterdzieści płonących lat
 między rozpaczą ludzi a twardą miłością Boga
 patriarchowie ciągnący przez pustynię do obietnicy
 módlcie się za nami
 byśmy przetrwali Massa i Meriba
 i nie pokochali spokojnej niewoli”
(J. Pasierb “Modlitwa”)

                                                                              Ewa T.