Znak „fos-dzoe” składa się z dwóch greckich słów: „fos” czyli światło, „dzoe” – życie. Słowa te wpisane są w formę krzyża. Ten znak w pierwszych wiekach chrześcijaństwa symbolizował Chrystusa. Można go znaleźć w katakumbach. Jezus sam o sobie mówił: „Ja jestem światłością” (J 8,12) i „Ja jestem życiem” (J 11, 25). Ten znak jest równocześnie wyzwaniem dla członków Ruchu, by Chrystus stał się naszym światłem i życiem, tzn. by oddali Mu swoje życie, przyjęli Go jako jedynego Pana i Zbawiciela. W tym znaku jest również wyrażony postulat poddania się słowu Bożemu, tak żeby stało się ono słowem życia, by było wprowadzane w życie.

Pojawił się na rekolekcjach oazowych w 1968 roku (jeszcze nie istniał wtedy ruch, odbywały się tylko rekolekcje).